W Matke Boska Zielna

Kwiaty z pól okolicznych uszczkniete i ziola,
Przenajmilsze ofiary pracowitej wioski,
Przyniosly swe zapachy do wnetrza kosciola,
Przyniosly przed oblicze dobre Matki Boskiej.

W górze, jako glos starczy, organ przepowiada,
A w dole, z piersi ludu plynie piesn koscielna:
U stóp Twych, jasna Pani, wies swe dary sklada,
O pól rzadczyni madra, o Królowo Zielna!

Przed oltarzem ksiadz szepcze lacinskie wyrazy,
Won kwiatów coraz zywiej nad glowa sie wznasza:
Ochraniaj nas od kleski, chorób i zarazy,
Królowo ziól przedziwna, pól rzadczyni nasza!

Rozspiewaly sie usty, organ wciaz przewodzi,
Ten w piersi sie uderza, ten znak krzyza czyni:
Obraniaj nas od wojny, ognia i powodzi,
O ziól Królowo mozna, naszych pól rzadczyni!

I z lawki kolatorskiej plynie wtór cichutki,
Brzmi coraz rzewniej kazde dobywane slowo:
Zla dole i nieszczescie oddal od nas, smutki,
O pól rzadczyni madra, dobrych ziól Królowo!

Wzdyma sie, jak jezioro, litania ona,
A organ zwrotke coraz to nowa oglasza,
A serce z upojenia posród kwiatów kona:

O ziól Królowo wonna, pól rzadczyni nasza!